PRZYWÓDZTWO I RETORYKA

to pierwsze w Polsce i jedyne tego typu, praktyczne i wszechstronne studia uniwersyteckie. Ich celem jest przygotowanie profesjonalnych liderów – umiejących działać słowem: przekonywać, motywować i angażować.

Są prawdziwym wyzwaniem obecnych czasów. Znakomicie łączą wspaniałą tradycję z nowoczesnością. Retoryka wszak, to jedna ze starszych dziedzin europejskiej kultury. Przywództwo zaś, to zdolność analizy dynamicznych przemian i umiejętność kształtowania przyszłości.

Rozwiną kunszt świadomego oddziaływania na ludzi poprzez żywe słowo. Wykształcą wysokie kompetencje perswazyjne, nauczą solidnej argumentacji, sztuki dyskusji i obrony przekonań, nie ulegania naciskom i wpływom, przewodzenia i kierowania społecznością.

 

Absolwenci Przywództwa i Retoryki…

  • mogą wykonywać wszelkie zawody, w których przywództwo i komunikacja retoryczna będą miały istotne znaczenie.
  • będą potrafili organizować i prowadzić dyskusje, debaty, konferencje, sympozja, szkolenia, promocje, spektakle i widowiska publiczne. Mogą pracować jako szefowie, liderzy czy moderatorzy każdej grupy nastawionej na cel i sukces.
  • będą również znakomicie przygotowani do pracy jako rzecznicy prasowi, przedstawiciele instytucji, konferansjerzy, sprawozdawcy, doradcy i analitycy w zakresie perswazji werbalnej i niewerbalnej. Do organizowania wydarzeń społecznych i kulturalnych z uwzględnieniem kultury żywego słowa i sztuki etykiety.

Przywództwo, to w pierwszej kolejności zdolność kierowania sobą, podejmowania właściwych decyzji i skutecznego działania, następnie tworzenia dobrych relacji w grupie i wreszcie kierowania zespołem. Retoryka natomiast, to zdolność perswazji i argumentowania, inspirowania i motywowania pracowników, tworzenia porywających wizji i celów pracy zespołu.

 

PRZYWÓDZTWO I RETORYKA
w opiniach firmy doradczej „Business Masters”

Absolwenci tych studiów powinni dobrze radzić sobie na rynku pracy, ze względu na zrozumienie istoty i znaczenia przywództwa. Rozwiną kompetencje komunikacyjne, współdziałania w grupie zawodowej oraz samodzielności w procesie rozwiązywania problemów.

Za szczególnie istotne uważam w tym przypadku zmiany rynkowe wywołane przez rozpowszechnianie się korzystania ze sztucznej inteligencji, która systematycznie będzie eliminować z rynku kompetencje oparte jedynie na samej wiedzy. W to miejsce coraz większą wartość będą zdobywać kompetencje liderskie, oparte na umiejętności skutecznego wywierania wpływu, inspirowania, budowania zespołów na bazie wartości i przywództwa opartego na przykładzie własnym.

Analiza efektów uczenia się prowadzi do wniosku, ze nie chodzi tu o rozpowszechnione obecnie studia managerskie, z zakresu zarządzania czy administracji, ale o rozwijanie zdolności do dobrego komunikowania się w pracy zespołowej i wywierania wpływu na innych.

Efekty uczenia się wskazują ponadto, ze celem tych studiów nie jest kształcenie dla bardzo wąskiego, ekskluzywnego rynku pracy, dla biznesu czy kadry kierowniczej, ale ukształtowanie uniwersalnego przywództwa, potrzebnego w każdym miejscu i na każdym etapie aktywności zawodowej. […] Kompetencje liderskie istotne są z perspektywy rozwoju wszystkich dziedzin społecznych: od świata nauki, kultury czy sportu, po dziedzinę polityki, duchowość czy obszar organizacji pozarządowych.

Zespół Business Masters, to grupa certyfikowanych trenerów i doradców. Zespół  wsparł dotąd ponad 150 firm z województw lubelskiego, mazowieckiego i podkarpackiego.

 

Marcus Tullius Cicero
o przywództwie, przywódcach i wymowie:

Skąd mamy prawo narodów lub to prawo, co się zowie cywilnym? Skąd sprawiedliwość, rzetelność i słuszność? Skąd wstyd, bojaźń i unikanie hańby, a pożądanie chwały i czci? Skąd dzielność w trudach i niebezpieczeństwach? – Oczywiście od tych, którzy przejęli ukształtowane przez naukę pojęcia i jedne z nich utrwalili w obyczajach, a drugim nadali moc w prawach.

Istnieje nawet pogłoska, że Ksenokrates, szczególnie szlachetny filozof, zapytany, jaki pożytek odnoszą jego uczniowie, odrzekł, iż uczą się oni, jak z własnej woli czynić to, do czego zmuszają ich prawa. Obywatel więc, który przy pomocy swej władzy i przewidzianych przez prawo kar zmusza wszystkich do tego, do czego filozofowie wymową swą mogą nakłonić zaledwie niewielu, powinien być ceniony wyżej nawet od mistrzów, którzy cnót owych nauczają. Jakiż bowiem wykład ich, choćby nader wyborny można przełożyć ponad dobre urządzenie państwa, osiągnięte za pomocą prawa publicznego i obyczajów? […]

Uważam też, iż tych, którzy dzięki swej zaradności i powadze rządzą tymi miastami, powinno się pod względem mądrości daleko przenosić ponad tych, którzy w sprawach publicznych nie biorą żadnego udziału. Jeśli najwięcej nas porywa pomnażanie dorobku ludzkości; jeśli myśl naszą i siłę fizyczną wytężamy, aby uczynić życie ludzkie bezpieczniejszym i bardziej dostatnim; jeśli do szukania takiego zadowolenia skłaniają nas bodźce pochodzące z samej natury – trzymajmy się więc tej drogi, którą zawsze szli wszyscy najlepsi, i nie słuchajmy haseł nawołujących do odwrotu i usiłujących cofnąć nawet tych, co już posunęli się naprzód.

M.T. Cicero, Pisma filozoficzne t. II, O państwie, przeł. W. Kornatowski, Warszawa PWN 1960, s. 18.